B  I  B  L  I  O  T  H  E  C  A    A  U  G  U  S  T  A  N  A
           
  Conradus Celtis
1459 - 1508
     
   



Q u a t t u o r   l i b r i   a m o r u m

L i b e r   q u a r t u s   e t   u l t i m u s
q u i   C o d o n u s   v e l   s e n e c t u s   a u t
B a r b a r a   C i m b r i c a   e t   l a t u s   G e r m a n i a e
s e p t e n t r i o n a l e   i n s c r i b i t u r .


Textus:
Konrad Celtis
in: Humanismus und Renaissance, Band 2
(Deutsche Literatur in Entwicklungsreihen)
ed. Hans Rupprich, Stuttgart 1935


_______________________________________________


Elegia IV 2
Hodoeporicon a Rheno ad sinum Codonum
et mare Balticum et Tylen insulam.


Tempus erat, niveas dum caelum spargere plumas
      Incipit et nubes conglomerare vagas,
Phoebus ad hibernum dum flectit lumina Caprum,
      Qui noctis spatium maius in orbe facit.
5
Tunc ego, qui fueram peregrinus in orbe decennis,
      Cogor ad Arctoum pergere forte sinum,
Orcadibus qua cincta suis Tyle et glacialis
      Insula, ad extremum quam videt unda polum.
Et iam de Rheno per celsa cacumina pergens,
10
      Quae Phrisius, Chattus Busatoresque tenent,
Qua Gronigen magna notum est super aethera fama,
      Rudolfi Agricolae patria terra mei,
Vidrus ubi curvo sinuat sua flumina flexu
      Atque Amasus rauco murmure saxa ferit
15
Fuldaque se fluvius Visurgi flectit ad undas
      Praebens coenobio nomina clara sacro,
Inde per Hercyniam nemoroso robore silvam
      Venimus ad terram, quam modo Saxo tenet,
Pentapolim hinc noto Brunsvigum nomine dictum
20
      Et quae de Gottis urbs generosa manet,
Quaque scatet multis Goslaria clara metallis,
      Eimbecum et Cereris pocula sana coquit.
Montibus hinc celsis iam rarescentibus arva
      Pinguia traicimus quaeque Visurgus habet.
25
Visure, Saxonicis amnis clarissimus oris,
      Sedibus e septem qua Bremis una micat.
Inde ad Cimbriacam contendo Chersonesum,
      Albis ubi flava sub mare fertur aqua,
Ad cuius surgit pulchra ostia Cimbrica quondam
30
      Sed nunc de Hammonis nomine dicta polis.
Eius et ad ripas Madeburgum nobile splendet
      De septem sacris sedibus una nitens;
Condidit hanc primus Caesar, qui dicitur Otto,
      Otto Saxonicae gloria summa plagae.
35
Inde urbs clara nitet de lunae nomine dicta
      Et Lobecum, Codoni fama decusque sinus;
Angulus haec laudis dicta est urbs nomine prisco,
      Nulla quod ad Codonum sit mage clara sinum.
Angulum in hunc fertur fluvius Dravena patentem
40
      Efficiens portum plurima vela videns.
Hic ego dum fessas cupiebam corpore vires
      Restaurare, quies mox mihi parva data est.
Barbara Cimbriaca hic hilari me suscipit ore
      Et relevat blando corpora colloquio.
45
Ignibus extinctis grata cum voce favillas
      Suscitat et vires carmine blanda dabat.
Cumque moverentur veteres sub pectore flammae,
      Me iussit quartum scribere laeta librum.